Nakusp - Merritt

Vandaag een lange rit voor de boeg, want we moeten nog wel een eindje rijden vooraleer we in Vancouver zijn en we willen donderdagavond in Vancouver overnachten om vrijdag de camper in te leveren. Vannacht wederom bezoek had van wildlife in de camper. Om vier uur vannacht weer gekrabbel en geknabbel gehoord en weten niet wat het is, een chipmunk of een muis. Het eten hebben we al de pannen gedaan om het niet aan te laten vreten. Uiteindelijk in slaap gekomen en op tijd opgestaan. Het miezerde ietwat, maar zodra we onderweg waren naar de volgende ferry in Needles ( ferry voortgetrokken met kabels) begon die gele knoeperd weer te schijnen. Wat volgde  naar de ferry en de weg naar Vernon was adembenemend. Zowel de uitzichten als de route. Halverwege troffen we klein routecafe aan en wij naar binnen. Het was inmiddels lunchtijd en was een tijd geleden dat we buiten de deur hadden gegeten. Nadat we uitgestapt waren werden we meteen aangesproken door een oudere man met zijn dochter en vroeg  ons of wij de weg ook zo geweldig

vonden. Wij antwoordden ja natuurlijk en meten volgende de opmerking " you are Dutch". Blijkt dat vader en kinderen in 1995 waren geemigreerd naar Canada vanuit Amsterdam. Nog even buiten doorgekletst en binnen eten besteld. Dochter zocht ons steeds op om een ouderwets praatje te maken. Intussen kwam er een andere camper oprijden met een ouder echtpaar. Blijkt de vrouw uit Apeldoorn komen. Een bijna Nederlands onderonsje in dat cafe. Het valt ons wel op dat er veel Nederlandse Canadezen zijn of Canadese Nederlanders. Na een tijdje gaan vader en dochter weg en toen we ons lunch op hadden was het tijd om af rekenen en ......wat blijkt! Wij hoeven niets te betalen. De dochter had alles voor ons betaald. We konden ze helaas niet meer bedanken want ze waren al vertrokken. Waar maak je dat nog mee? Onze reis ging verder naar Vernon, waar we snel voorbij zijn gereden. Daarna naar Kelwona en West - Kelowna waar we nog sneller doorheen reden. Wat een contrast met de afgelopen drie weken. Wat een drukte, wat een verkeer, wat een stoplichten. Vreselijk. We zijn het helemal ontwent! Al die drukte..Vanuit West-Kelowna naar Merrit over de Highway 97 c. Eerst 21 km klimmen tot +/- 1900 meter om daarna in de regen en sneeuwregen af te dalen richting Merrit om de overnachten. Campground gevonden vlakbij de stad. Overigens werken de meesten in de houtindustrie en houden ze echt veel van rock en country. We zitten nu te internetten in Coldwaterpub, een 100 jarig hotel, waar de muziek knoerhard aanstaat. Zouden ze ook Andre Hazes hebben? 

Ludgard heeft een glas rodewijn, waar ze de hele week nog van kan doen. ( alles keer tien). Het glas is zo groot dat ze het met twee handen vast moet houden. Foto volgt.

Bij de receptie van ce campground hebben we een muizenklem geleend. Ingesmeerd met pindakaas en maar hopen dat Mickey Mouse of Knabbel er van snoept. De bedoeling was dat we morgen via Highway 1 naar Hope rijden. Volgens de ingewijden " de hel op aarde" dus wil ik die wel rijden. Maar de receptioniste adviseerde ons om toch naar lytton te rijden en de oude Highway nemen om naar Hells Gate te gaan kijken. We beslissen morgenvroeg. Overigens is het nu weer droog en kijken we onze ogen ( ik zeker) in de pub naar de schaars geklede bediening. We blijven nog maar even. Het oog wil ook wat, nietwaar.